Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

drobne pieniądze

  • 1 pieniądze

    pieni|ądze
    мн. Р. \pieniądzeędzy, T \pieniądzeędzmi (ед. \pieniądzeądz ♂) деньги;

    drobne \pieniądze мелкие деньги; ciężkie (grube, wielkie) \pieniądze большие деньги;

    łożyć na kogoś, coś \pieniądze финансировать кого-л., что-л.; давать деньги кому-л., на что-л.;

    ● zbić (zrobić) \pieniądze нажить деньги

    * * *
    мн, P pieniędzy, T pieniędzmi (ед pieniądz м)
    де́ньги

    drobne pieniądze — ме́лкие де́ньги

    ciężkie (grube, wielkie) pieniądze — больши́е де́ньги

    łożyć na kogoś, coś pieniądze — финанси́ровать кого́-л., что́-л.; дава́ть де́ньги кому́-л., на что́-л.

    - zrobić pieniądze

    Słownik polsko-rosyjski > pieniądze

  • 2 drobny

    прил.
    • деликатный
    • дробный
    • изысканный
    • искусный
    • легкий
    • маленький
    • маловажный
    • мелкий
    • мелочный
    • миниатюрный
    • небольшой
    • неважный
    • невысокий
    • нежный
    • незначительный
    • ничтожный
    • прекрасный
    • разменный
    • слабый
    • тесный
    • тонкий
    • узкий
    • утонченный
    * * *
    1) (mały) маленький, мелкий, мелочной
    2) (pieniądz) разменный
    bębniący дробный (о звуке)
    drobiony, rozdrobniony дробный (раздробленный)
    mat. i gram. ułamkowy мат. и грамм. дробный
    * * *
    drobn|y
    \drobnyi, \drobnyiejszy 1. маленький; мелкий;

    \drobny człowiek человек маленького (небольшого) роста; \drobnyе dzieci маленькие дети; \drobnyе rysy twarzy мелкие черты лица; \drobnye pieniądze мелкие деньги; \drobnyа szlachta мелкопоместная шляхта;

    2. мелкий;

    \drobny proszek мелкий порошок; \drobny śnieg мелкий снег;

    3. \drobnyе мн. мелочь ž, разменная монета;

    ● \drobny handel розничная торговля; pisać \drobnyym makiem (maczkiem) писать бисерным почерком;

    rozbić się (rozlecieć się) w \drobny mak (maczek) разбиться (разлететься) вдребезги
    +

    3. drobniaki

    * * *
    drobni, drobniejszy
    1) ма́ленький; ме́лкий

    drobny człowiek — челове́к ма́ленького (небольшо́го) ро́ста

    drobne dzieci — ма́ленькие де́ти

    drobne rysy twarzy — ме́лкие черты́ лица́

    drobne pieniądze — ме́лкие де́ньги

    drobna szlachta — мелкопоме́стная шля́хта

    2) ме́лкий

    drobny proszek — ме́лкий порошо́к

    drobny śnieg — ме́лкий снег

    3) drobne мн ме́лочь ż, разме́нная моне́та
    - pisać drobnym makiem
    - pisać drobnym maczkiem
    - rozbić się w drobny maczek
    - rozlecieć się w drobny maczek
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > drobny

  • 3 Geld

    Geld n (Geld[e]s; Gelder) pieniądze m/pl; ( bpl, Zahlungsmittel) pieniądz;
    Gelder pl fundusze m/pl, środki m/pl pieniężne;
    großes Geld grube pieniądze;
    kleines Geld drobne pieniądze;
    fam. ein Haufen Geld kupa pieniędzy, pop. kupa szmalu;
    zu Geld kommen dochodzić < dojść> do pieniędzy;
    etwas zu Geld machen spieniężać <- żyć> (A);
    fam. jemandem das Geld aus der Tasche ziehen wyłudzać <- dzić> pieniądze (od G), naciągać <- gnąć> k-o (na … sumę);
    fam. Geld wie Heu haben, im Geld schwimmen mieć forsy jak lodu, opływać w dostatki;
    mit Geld um sich werfen szastać pieniędzmi

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Geld

  • 4 Kleingeld

    Kleingeld n drobne (pieniądze) pl

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Kleingeld

См. также в других словарях:

  • drobne — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, odm. jak przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} drobne pieniądze, monety o małej wartości; bilon : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy ma pan drobne? Proszę płacić drobnymi, bo nie mam wydać. Rozmienić stówę na drobne.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta …   Słownik języka polskiego

  • pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… …   Słownik języka polskiego

  • pieniądz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. niędzy, N. pieniądzniędzmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}ekon. {{/stl 8}}{{stl 7}} powszechny i stały ekwiwalent towarów, miernik wartości i środek wymiany wszystkich …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drobnica — ż II, DCMs. drobnicacy, blm 1. «małe drobne przedmioty, kawałki czegoś» 2. pot. «drobne pieniądze» 3. hand. «towary przemysłowe przeznaczone do przewozu, stanowiące poszczególne sztuki, przeważnie w opakowaniu, np. w skrzyniach, beczkach, belach …   Słownik języka polskiego

  • portmonetka — ż III, CMs. portmonetkatce; lm D. portmonetkatek «mała kieszonkowa torebka na pieniądze, zwłaszcza na bilon» Sięgnąć do portmonetki po drobne pieniądze. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • kaletka — ż III, CMs. kaletkatce; lm D. kaletkatek 1. zdr. od kaleta Kaletka na drobne pieniądze. 2. zwykle w lm «rodzaj szerokich zębów, będących zakończeniem dolnego brzegu gorsetu noszonego przez kobiety wiejskie» ∆ anat. Kaletka jajnikowa «zagłębienie… …   Słownik języka polskiego

  • kieszonkowy — «mogący się zmieścić w kieszeni, noszony w kieszeni; mały, podręczny» Kalendarzyk kieszonkowy. Latarka kieszonkowa. Lusterko kieszonkowe. ∆ Edycja, seria kieszonkowa, wydawnictwo kieszonkowe, słownik kieszonkowy; format kieszonkowy «edycja, seria …   Słownik języka polskiego

  • rozmieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozmieniaćam, rozmieniaća, rozmieniaćają, rozmieniaćany {{/stl 8}}– rozmienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozmieniaćnię, rozmieniaćni, rozmieniaćmień, rozmieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} o pieniądzach:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozmienić — dk VIa, rozmienićnię, rozmienićnisz, rozmienićmień, rozmienićnił, rozmienićniony rozmieniać ndk I, rozmienićam, rozmienićasz, rozmienićają, rozmienićaj, rozmienićał, rozmienićany «o pieniądzach: wymienić, zamienić większe banknoty lub monety na… …   Słownik języka polskiego

  • zebrać — dk IX, zbiorę, zbierzesz, zbierz, zebraćał, zebraćany zbierać ndk I, zebraćam, zebraćasz, zebraćają, zebraćaj, zebraćał, zebraćany 1. «biorąc, wydostając skądś po kolei, zgromadzić coś w jednym miejscu; skupić w swoim posiadaniu» Pszczoły… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»